نقش روانشناختی والدین در فرآیند رُشد فرزندان خود

شناسائی ویژگیهای خوب کودکان نافرمان برای والدین مشکل است .آنها با وجود علاقه فراوان به فرزندان خود نمی توانند هیچ نکته مثبتی در خصوصیات شخصیتی آنها بیابند و احساس ضعف بتدریج تبدیل به رفتارهای پرخاشگرانه و یا ارتباط سرد و خشک می شود لذا کودکان توجه کمتری از والدین دریافت کرده و برای جلب توجه بیشتر ، بطور منفی و نادرست عمل می کنند به نظر می رسد فلسفه ” توجه منفی بهتر از بی توجهی مطلق ” در آنها تقویت می شود. آنها وقتی کودکشان آرام است کاری به کار آنها ندارند و از ترس شروع بازیگوشی و جلب توجه دوباره به او نمی گویند که چه رفتار خوبی دارد . و متوجه نیستند که این آرامش قبل از طوفان بوده و زمانی می رسد که بیش از اندازه دیر شده و ابراز وجود نابهنجار کودک مجدادا” آغاز می شود و نتیجه آن تنفر والدین از فرزندان و اجتناب از برقراری ارتباط خوشایند و موثر خواهد بود.

پدرها و مادرها اغلب به راحتی می توانند رفتار های بد کودکانشان را بیان کنند در حالی که تمایل ندارند رفتارهای خوب آنهارا بازگو نمایند. در چنین مواردی از کودک انتظار می رود رفتارهای خوب خود را تشخیص داده و تکرار کنند و گرنه تنبیه در انتظار آنهاست .

در چنین شرایط نا امید کننده ای روش بازی کودکانه روش مناسبی برای این خانواده ها خواهد بود و در آن والدین آموزش می بینند رابطه خوبی با فرزندان خود داشته باشند اگر والدین بدون تفکیک رفتارهای خوب یا بد بودن کودک ، عصبانی و ناراض شوند ، روشهای کنترل عاطفی کاملا” بی اثر خواهد شد .

روش درمانی ی “بازی کودکانه” نوعی بازی آزاد است که بمدت ده تا پانزده دقیقه به دلخواه کودک انتخاب و والدین تحت نظر وی در آن شرکت می کند و دو نوع برخورد مثبت زیر را در برمی گیرد:

1 – مراقبت     2 – پاداش دادن

1 – مراقبت به توصیف اعمال و رفتار کودک است درست مانند گزارش یک فعالیت ورزشی . این روش عاملی برای توجه مداوم بوده و کودک را مطمئن می سازد که والدین در فعالیتهایشان بدون هرگونه خط مشی دادن و دخالتی شرکت می کنند.  به عنوان مثال :

آه داری لباسهای عروسک را می پوشانی پس دامنش کجاست ؟ آهان آنجاست . این دامن برای عروسک کمی تنگ است ، اوه ، چقدر برایش تنگ است ، بیچاره پاهای عروسک . شلوارش کجاست؟ فکر می کنم توی سبد است . بلی پیدایش کردم . همین جا بود.

2 – پاداش دادن ارتباط موثری است که می تواند با نشانه هایی از ابراز علاقه و عاطفه همراه شودو کودک یاد می گیرد چه نوع رفتارهایی هم از نظر والدین و هم از نظر کودک خوب بنظر می رسد .

مانند در آغوش کشیدن ، بوسیدن ، ناز کردن و یا بیان یک عبارت ساده مثل : تو پسر خوبی هستی آفرین واقعا” خوب است ، اهان درستش همین است . خیلی ممنون که اسباب بازیهایت را جمع کردی ، چه دختر خوبی هستی که هر وقت صدایت می کنم زود می آیی.

روش بازی درمانی ،  والدین را قادر خواهد ساخت تا رفتارهای خوب کودکانشان را شناسایی کرده و مشکلات رفتاری آنها را رفع کنند و بجای صرف تمام ساعتهای روز برای کنترل کودکان ،لحظات خوش آیندی را در کنار هم داشته باشند و فرزندان نیز درمی یابند که در صورت تکرار رفتارهای خوب در آینده ، والدین می توانند دوست داشتنی تر و سرحال تر باشند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

X